załatwiać

załatwiać
{{stl_3}}załatwiać {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}zawatfjaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}]{{/stl_4}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_6}}załatwić {{/stl_6}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}zawatfiʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_37}}perf {{/stl_37}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}I. {{/stl_31}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}doprowadzać do skutku{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}erledigen{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}besorgen{{/stl_14}}{{stl_4}}; {{/stl_4}}{{stl_33}}sprawy{{/stl_33}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_33}}interesy {{/stl_33}}{{stl_14}}erledigen{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}abwickeln {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_20}}pot: {{/stl_20}}{{stl_13}}obsługiwać{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_33}}klientów {{/stl_33}}{{stl_14}}abfertigen {{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_16}}fam{{/stl_16}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}3) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_20}}pot: {{/stl_20}}{{stl_13}}starać się{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}załatwić komuś coś {{/stl_22}}{{stl_14}}jdm etw beschaffen {{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_16}}fam{{/stl_16}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}ja to załatwię {{/stl_22}}{{stl_14}}ich erledige {{/stl_14}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_60}}lub {{/stl_60}}{{stl_32}}deichsle {{/stl_32}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_16}}fam{{/stl_16}}{{stl_4}}){{/stl_4}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_14}}das {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}4) {{/stl_11}}{{stl_37}}nur perf {{/stl_37}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}zabić{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}załatwić kogoś {{/stl_22}}{{stl_14}}jdn erledigen{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}jdn fertig machen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}II. {{/stl_31}}{{stl_26}}vr {{/stl_26}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_20}}pot: {{/stl_20}}{{stl_13}}oddawać mocz lub kał{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}austreten {{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_16}}fam{{/stl_16}}{{stl_4}}){{/stl_4}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}sich {{/stl_14}}{{stl_53}}+akk {{/stl_53}}{{stl_14}}erleichtern {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}muszę się załatwić {{/stl_22}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_20}}pot{{/stl_20}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}ich muss auf Toilette {{/stl_14}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_60}}lub {{/stl_60}}{{stl_32}}auf Klo {{/stl_32}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_16}}fam{{/stl_16}}{{stl_4}}){{/stl_4}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • załatwiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, załatwiaćam, załatwiaća, załatwiaćają, załatwiaćany {{/stl 8}}– załatwić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, załatwiaćwię, załatwiaćwi, załatwiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • załatwiać — (swoją, naturalną) potrzebę zob. potrzeba 1. Załatwić kogoś na cacy, na szaro zob. zrobić 14. Załatwić z kimś rachunki zob. rachunek 3 …   Słownik frazeologiczny

  • załatwiać — ndk I, załatwiaćam, załatwiaćasz, załatwiaćają, załatwiaćaj, załatwiaćał, załatwiaćany załatwić dk VIa, załatwiaćwię, załatwiaćwisz, załatwiaćłatw, załatwiaćwił, załatwiaćwiony 1. «dokonując starań, zabiegów doprowadzać coś do skutku, do końca»… …   Słownik języka polskiego

  • załatwiać się – załatwić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} oddawać mocz lub kał {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • załatwić — Załatwiać (swoją, naturalną) potrzebę zob. potrzeba 1. Załatwić kogoś na cacy, na szaro zob. zrobić 14. Załatwić z kimś rachunki zob. rachunek 3 …   Słownik frazeologiczny

  • czynić — Mieć z kimś, z czymś do czynienia a) «mieć z kimś kontakty, stykać się z kimś, z czymś; załatwiać z kimś sprawy»: W latach osiemdziesiątych mieliśmy do czynienia ze spontanicznym powstawaniem wielu ruchów ekologicznych. S. Kozłowski, Ekorozwój.… …   Słownik frazeologiczny

  • potrzeba — 1. euf. Chodzić, iść, pójść, wyjść itp. za (swoją, własną) potrzebą; załatwiać (swoją, naturalną) potrzebę «chodzić, pójść, wyjść itp., żeby oddać mocz lub kał; oddawać mocz lub kał»: – Wychodzę za własną potrzebą, zaraz wrócę – powiedziałem do… …   Słownik frazeologiczny

  • robić — 1. Mieć co robić «mieć dużo zajęć, obowiązków»: (...) odbiorców przesyłek i przekazów pocztowych jest bez liku – listonosze mają co robić. SN 14/01/1999. 2. Nic sobie nie robić, niewiele sobie robić z kogoś, z czegoś «lekceważyć kogoś, coś»:… …   Słownik frazeologiczny

  • swój — 1. Dobić, dopiąć, przestarz. dokazać swego «osiągnąć zamierzony cel, pokonując trudności»: Moim marzeniem jest zobaczenie Nowej Zelandii i myślę, że uda mi się kiedyś dopiąć swego. Eurost 7/2000. 2. Dostać za swoje «zostać ukaranym, ponieść… …   Słownik frazeologiczny

  • bezdusznie — bezdusznieej przysłów. od bezduszny Postępować bezdusznie. Bezdusznie załatwiać klientów …   Słownik języka polskiego

  • boczek — m III, D. boczekczku, N. boczekczkiem; lm M. boczekczki 1. zdr. od bok w zn. 1 Ułożyć dziecko na boczku. 2. «mięso z boku wieprza, dolna część półtuszy wieprzowej» Boczek gotowany, wędzony. Plasterki boczku. Jajecznica na boczku. 3. pot. tylko w… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”